ماده (1):واژه ها و اصطلاحات بکار رفته در این آیین نامه:
- سازمان: سازمان امور مالیاتی کشور
- قانون: قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366/12/03 و اصلاحیه های بعدی آن
- واحد مالیاتی: کوچکترین جزء تقسیمات اداری بر اساس محدوده جغرافیایی، منابع مالی، نوع مودیان یا حسب وظیفه مقرر در قانون از طرف سازمان تعیین می گردد.
- اداره امور مالیاتی: واحد سازمانی مشخصی می باشد که شامل تقسیمات اداری کوچکتری به نام واحد مالیاتی است.
ماده (4):ماموران مالیاتی: کلیه کارکنانی که عهده دار انجام وظایف موضوع ماده (219) قانون مشتمل بر شناسایی و تشخیص، مطالبه و وصول مالیات های موضوع قانون می باشند.
ماده (5): عناوین شغلی ماموران مالیاتی عبارت است از: کارکنان مالیاتی، کارشناس مالیاتی، کارشناس ارشد مالیاتی، رییس گروه مالیاتی و رییس امور مالیاتی.
ماده (6):کاردان مالیاتی: ازبین کارمندان سازمان دارای مدرک تحصیلی دیپلم یا فوق دیپلم انتخاب می شوند و حداقل یکی از وظایف اصلی سازمان را بر عهده دارند و تحت نظر کارشناس ارشد مالیاتی انجام وظیفه می نمایند.
ماده (8):کارشناس مالیاتی: ازبین کارمندان با تحصیلات کارشناسی یا بالاتر یا حداقل 3 سال سابقه خدمت در شغل کاردان مالیاتی انتخاب می شوند و حداقل یکی از وظایف اصلی سازمان را بر عهده دارند و تحت نظر کارشناس ارشد مالیاتی انجام وظیفه می نمایند.
ماده (9):کارشناس ارشد مالیاتی: ازیبن کارمندان سازمان با تحصیلات کارشناسی یا بالاتر یا حداقل 3 سال سابقه خدمت در شغل کارشناس مالیاتی انتخاب می شوند و سرپرستی واحد مالیاتی را برعهده دارند و مسئولیت تایید گزارشات و عملکرد افراد تحت سرپرستی به عهده وی می باشد و تحت نظر رییس گروه مالیاتی انجام وظیفه می نمایند.
ماده (10):رییس گروه مالیاتی: از بین کارمندان سازمان با تخصیلات کارشناسی یا بالاتر یا حداقل 3 سال سابقه خدمت در شغل کارشناس ارشد مالیاتی، رییس گروه مالیاتی انتخاب می شود.
ماده (13):عناوین شغلی ماموران مالیاتی موضوع این آیین نامه عبارتند از:
- کمک ممیز مالیاتی با مدرک تحصیلی دیپلم و کاردانی به عنوان کاردان مالیاتی.
- کمک ممیز مالیاتی با مدرک تحصیلی لیسانس به عنوان کاردان مالیاتی.
- ممیز مالیاتی به عنوان کارشناس ارشد مالیاتی
- سر ممیز مالیاتی به عنوان رییس گروه مالیاتی
- ممیز کل به عنوان رییس امور مالیاتی
ماده (30):ادارات امور مالیاتی موظف هستند، پرونده های مالیاتی مودیانی را که در موعد مقرر از تسلیم اظهارنامه مالیاتی خود داری کرده اند یا اصولا طبق قانون مکلف به تسلیم اظهارنامه در سر رسید پرداخت مالیات نیستند، حداکثر ظرف مدت 1 سال از مهلت مقرر، رسیدگی و مالیات متعلق را مطالبه نمایند. حکم این ماده مانع از مطالبه وصول مالیات مودیان در اجرای ماده (157) این قانون نخواهد بود.
ماده (32):در موارد تشخیص علی الراس درآمد مشمول مالیات، رعایت نکات زیر الزامیست:
الف) در اجرای تبصره (2) ماده (97) قانون، هرگاه طبق اسناد و مدارک ابزاری یا بدست آمده، امکان تعیین درآمد مشمول مالیات مودی وجود داشته باشد، درآمد مزبور بر اساس رسیدگی به اسناد و مدارک یا دفاتر مربوط، حسب مورد تعیین می گردد.
ب) در صورت عدم ارائه اسناد و مدارک یا دفاتر از سوی مودی، تشخیص درآمد مشمول مالیات طبق ماده (98) قانون باید مستدل و متضمن برآورد کارشناسی ماموران ذیربط بر اساس اطلاعات و قرائن و شواهد مربوط و در حد امکان متکی به اسناد و مدارک باشد.
ماده (33):هرکاه مامور مالیاتی در محاسبه درآمد مشمول مالیات یا مالیات متعلق اشتباه کرده باشد، به شرح زیر اقدام خواهد شد:
الف) قبل از قطعیت درآمد مشمول مالیات، در صورتی که اصلاح اشتباه محاسبه منجر به افزایش درآمد مشمول مالیات یا مالیات بیشتر گردد، با رعایت مهلت مرور زمان و به منظور صدور برگ تشخیص اصلاحی مراتب به اداره امور مالیاتی گزارش داده می شود، و در صورتی که منجر به کاهش درآمد مشمول مالیات یا مالیات کمتر شود، بدون رعایت مهلت مرور زمان و به منظور اعلام به مودی، مراتب به اداره امور مالیاتی گزارش می شود.
ب) بعد از قطعیت درآمد مشمول مالیات، مراتب جهت صدور برگ قطعی اصلاحی به اداره امور مالیاتی گزارش خواهد شد.
ج) در صورت احراز اشتباه برای رییس امور مالیاتی، طبق دستور وی نسبت به اصلاح اشتباه محاسبه با صدور برگ تشخیص یا قطعی اصلاحی اقدام می گردد.
ماده (35):ماموران مالیاتی موظف هستند، در صورت درخواست مودی از نحو تشخیص یا محاسبه مالیات، تصویر گزارش نهایی که مبنای صدور برگ تشخیص قرار گرفته را به مودی تسلیم نمایند.
ماده (36):برگ تشخیص مالیات برای هر مودی، در سه نسخه تنظیم و در موقع ثبت و صدور آن در دفتر اداره امور مالیاتی، نام مودی و نحوه تشخیص، ماخذ محاسبه، سال و مالیات تعیین شده با حروف در ستون مربوط نوشته می شود.
تبصره)برگ مطالبه یا محاسبه مالیات فاقد ثبت، از درجه اعتبار ساقط می باشد.
ماده (37):در اجرای بند (2) ماده (97) این قانون، ماموران مالیاتی مکلفند تاریخ مراجعه به محل جهت رسیدگی به دفاتر و اسناد ومدارک را به صورت کتبی به مودی ابلاغ نمایند و فاصله تاریخ ابلاغ تا روز مراجعه نباید کمتر از یک هفته و بیشتر از 15 روز باشد و در صورت تقاضای مودی، مشروط بر عذر موجه، مهلت مزبور تا 5 روز بیشتر تمدید می گردد و روزهای مصادف با تعطیلی رسمی و عمومی کشور، نباید تاریخ مراجعه تعیین گردد.
ماده (39):در اجرای مقررات تبصره (2) ماده (272) این قانون، گزار ش حسابرسی مالیاتی ارائه شده توسط حسابدارن رسمی، مستلزم ارائه گزارش حسابرسی مالی نمی باشد.
ماده (40):در اجرای مقررات بند (2) ماده (97) این قانون، در صورتی که ظرف مهلت مقرر در تبصره (1) ماده (272) قانون، نامه درخواست اسناد و مدارک از سوی مامور مالیاتی ابلاغ گردد، مودیانی که طبق مقررات موضوعه، حسابرسی مالیاتی صورت های مالی خود را به حسابداران رسمی ارجاع نموده اند، مکلفند مراتب را به صورت کتبی در پاسخ نامه مذکور به مامور مالیاتی ذیربط اعلام نمایند. در غیر این صورت اسناد و مدارک و دفاتر را جهت ارائه و رسیدگی به ماموران مالیات در موعد مقرر آماده نمایند.
ماده (41):در صورتی که در گزارش حسابرسی مالیاتی حسابداران رسمی یا موسسه های حسابرسی، موارد تخلفی مبنی بر عدم رعایت مقررات قانونی و ضوابط تعیین شده در نمونه گزارش حسابرسی مالیاتی سازمان مشاهده شود، اداره امور مالیاتی ذیربط مراتب را به دادستانی انتظامی مالیاتی حسب مقررات گزراش می نماید. در صورت احراز تخلف، موضوع به رییس کل سازمان اعلام می شود تا در صورت لزوم مراتب جهت رسیدگی به جامعه حسابداران رسمی اعلام خواهد شد.
ماده (45):در مواردی که بنا به اعلام اشخاص ثالث، درآمد های کتمان شده مشمول مالیات شناسایی و مالیات متعلق مطالبه و وصل گردد، سازمان می تواند نسبت به تخصیص و پرداخت پاداش، متناسب با اطلاعات مکتسبه و مالیات وصولی، از درآمد اختصاصی موضوع ماده (217) قانون در وجه اشخاص مزبور اقدام نماید.