استانداردهای حسابداری

1)نحوه ارائه صورت های مالی

2)صورت جریان وجوه نقد

3)درآمد عملیاتی

4)پیشامدهای احتمالی

5)حسابداری رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه

6)گزارش عملکرد مالی

7)حسابداری مخارج تحقیق وتوسعه

8)حسابداری موجودی مواد و کالا

9)حسابداری  پیمانکاری بلند مدت

10)کمک های بلاعوض دولت

11)حسابداری دارایی های ثابت مشهود

12)افشاء اطلاعات در خصوص اشخاص وابسته

13)حسابداری مخارج تامین مالی

14)نحوه ارائه دارایی ها و بدهی های جاری

15)حسابداری سرمایه گذاریها

16)تسعیر ارز

17)حسابداری دارایی نامشهود

18)صورت های مالی تلفیقی و حسابداری سرمایه گذاریهای واحد تجاری فرعی

19)ترکیب واحدهای تجاری

20)حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری و وابسته

21)حسابداری اجاره ها

22)گزارشگری مالی میان دوره ای

23)حسابداری مشارکت های خاص

24)گزارشگری مالی واحدهای تجاری قبل از بهره برداری

25)مفاهیم نظری گزارشگری مالی

26)فعالیت های کشاورزی

27)طرح های بازنشستگی

28)استاندارد فعالیت بیمه ای عمومی

29)فعالیت ساخت املاک

30)سود هر سهم

31)دارایی های غیرجاری نگهداری شده برای  فروش و عملیات متوقف شده

32)کاهش ارزش دارایی ها

33)مزایای بازنشستگی کارکنان

34)رویه های حسابداری،تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباهات

35)مالیات بر درآمد

36)ابزارهای مالی_ ارائه

37)ابزارهای مالی_ افشا

38)ترکیبهای تجاری (مصوب ۱۳۹۸)

39)صورتهای مالی تلفیقی (مصوب ۱۳۹۸) 

40)مشارکتها (مصوب ۱۳۹۸)

41)افشای منافع در واحدهای تجاری دیگر (مصوب ۱۳۹۸)

42)اندازه‌گیری ارزش منصفانه

تشریح اجمالی استانداردهای حسابداری

استاندارد شماره 1:نحوه ارائه صورت های مالی

-هدف صورت های مالی،ارائه اطلاعات تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی استفاده کنندگان مفید می باشد.(بند2)

-مسئولیت تهیه و ارائه صورت های مالی، با هیأت مدیره یا سایر ارکان اداره کننده واحد تجاری است.(بند7)

-مجموعه کامل صورت صورت های مالی شامل اجزای زیر است:(بند1)

الف)صورت های مالی اساسی:ترازنامه؛ صورت سود و زیان؛ صورت سود و زیان جامع؛ صورت جریان وجوه نقد(توضیح بیشتر در استاندارد6 با عنوان گزارش عملکرد مالی و استاندارد 2 صورت جریان نقد)

ب)یادداشت های توضیحی: هر گزارشی که برای استفاده کننده از صورت های مالی مفید و مهم به نظر آید برای مثال مهم ترین بدهکاران به موسسه، مهم ترین بستانکارن از موسسه، مانده حساب های بانکی، مانده موجودی کالا و مواد، مانده حساب های اموال و اثاثه موسسه و هرآنچه که مهم به نظر آید.حتی بدهی احتمالی با مبلغ بالا با وجود آن که محقق نشده و درحساب ها ثبت نشده ولی مهم می باشد باید در یادداشت ها به اطلاع استفاده کننده از صورت مالی برسد.

-به کارگیری نامناسب استانداردهای حسابداری، از طریق افشاء در یادداشت های توضیحی، جبران نمی شود.(بند88)

-در گزارشات حسابرسی نوشته می شود صورت های مالی موسسه به نحو مطلوب ارائه گردیده است یا خیر.منظور از ارائه صورت های مالی به نحو مطلوب رعایت موارد مندرج در ذیل می باشد:

الف)انتخاب و اعمال رویه های حسابداری

ب)ارائه اطلاعات مربوط، قابل اتکاء، قابل مقایسه و قابل فهم

ج)ارائه اطلاعات اضافی

-صورت های مالی باید برمبنای تداوم فعالیت تهیه شود، مگر اینکه مدیریت قصد انحلال یا توقف عملیات واحد تجاری را داشته باشد(بند22)

-به استثنای اطلاعات مربوز به جریان های نقدی، واحد تجاری باید صورت های مالی خودرا بر مبنای تعهدی تهیه کند(بند28)

-باید ثبات رویه در ارائه صورت های مالی رعایت گردد، مگر اینکه:

الف)تغییری عمده در ماهیت عملیات واحد تجاری یا تجدید نظر در نحوه ارائه صورت های مالی حاکی ازاین باشد که تغییر مزبور به ارائه مناسب تر معاملات یا سایر رویدادها منجر شود 

ب)تغییر در نحوه ارائه، به موجب یک استاندارد حسابداری الزام شود.(بند25)

-دارایی ها وبدهی ها نباید با یکدیگر تهاتر شوند مگر اینکه طبق استاندارد دیگری، الزامی یا مجاز باشد.(بند88)

-اقلام درآمد و هزینه تنها زمانی تهاتر شوند:

الف)یک استاندارد حسابداری،تهاتر را الزامی یا مجاز کرده و یا

ب)درآمدها و هزینه های غیر عملیاتی حاصل از معاملات واحد یا مشابه با اهمیت نباشند.(بند82)

-تهاتر دو یا چند قلم دریافتنی و پرداختنی تنها زمانی مناسب است که توان واحدتجاری برای تسویه حساب از طریق پرداخت مبلغ یا عدم پرداخت و الزام دیگری به پرداخت مبلغ خالص تضمین شده باشد.(بند84)

-صورت های مالی باید ارائه دهنده ی اقلام مقایسه ای دوره ی قبل باشد مگر اینکه یک استاندارد حسابداری، نحوه ی عمل دیگری را مجاز و یا الزامی کرده باشد.(بند87)

استاندارد شماره 2: صورت جریان وجوه نقد

-وجه نقد عبارت است از موجودی نقد و سپرده های دیداری نزد بانک ها و موسسات مالی اعم از ریالی و ارزی شامل سپرده های سرمایه گذاری کوتاه مدت بدون سررسید به کسر اضافه برداشت هایی که بدون اطلاع قبلی مورد مطالبه قرار می گیرد.(بند11)

-صورت جریان وجوه نقد باید شامل صورت تطبیق مانده اول دوره و پایان دوره وجه نقد باشد.(بند11)

-واحدهای تجاری باید جریان های نقدی ناشی از فعالیت های عملیاتی را بابکارگیری یکی از روش های زیر گزارش کنند:

1)روش مستقیم: به موجب این روش ناخالص وجوه نقد دریافتی و پرداختی برحسب طبقات عمده افشاء می شود، مگر در مورد جریان های نقدی عملیاتی مورد اشاره در بندهای 36و33 که برمبنای خالص گزارش می شود.

2)روش غیرمستقیم:به موجب این روش سود یازیان عملیاتی با انجام تعدیلات زیر به خالص جریان های نقدی ناشی از فعالیت های عملیاتی تبدیل می شود:

-اثر معاملات و رویدادهایی که دارای ماهیت غیرنقدی است

-اثر اقلامی که درمحاسبه سودیا زیان عملیاتی دوره جاری منظور شده باشد، لیکن جریان های نقدی مرتبط باآنها در دوره های قبل حادث شده یا دردوره های آینده حادث خواهد شد وبالعکس.

-بکارگیری روش مستقیم الزامی نیست بلکه در شرایطی که مزایای اطلاعات ارائه شئه در این روش برهزینه های تهیه ی آن فزونی داشته باشد؛ استفاده ازآن جهت ارائه اطلاعات مفید توصیه شده است.(بند23)

-مزیت اصلی روش غیرمستقیم این است که تفاوت بین سود عملیاتی و جریان وجه نقدناشی از فعالیت های عملیاتی به گونه برجسته ای نشان داده می شود. بسیاری از استفاده کنندگان صورت های مالی معتقدند که چنین صورتی در ارائه تصویری از کیفیت سود واحد تجاری،حائز اهمیت اساسی است.(بند24)

-صورت جریان وجوه نقد تلفیقی تنها در برگیرنده جریان های نقدی خارج از گروه است بدین ترتیب، جریان های نقدی داخل گروه باید درتهیه صورت جریان وجوه نقد تلفیقی حذف شود.(بند41)

-صورت جریان وجوه نقد تلفیقی تنها دربرگیرنده جریان های نقدی واقعی بین گروه و واحدتجاری سرمایه پذیر است.(بند41)

-جریان های نقدی ناشی از معاملات ارزی باید با اعمال نرخ ارز رایج درتاریخ تصویه نقدی یا نرخ قراردادی به ریال تسعیر شده ودر صورت جریان وجوه نقد ارائه شود.(بند41)

-جریان های نقدی واحدهای تجاری فرعی خارجی باید برهمان مبنایی که برای تسعیر عملکرد مالی آن بکار گرفته می شود به ریال تسعیر شده ودر صورت جریان وجوه نقد تلفیقی ارائه شود.(بند46)

-معاملاتی که مستلزم استفاده از وجه نقد نیستند نباید در صورت جریان وجوه نقد انعکاس یابند. این معاملات، به استثنای معاملات مربوط به فعالیت های عملیاتی، در صورت با اهمیت بودن باید در یادداشتهای توضیحی به نحوی مناسب افشا شود.(بند11)

-تغییرات در چارچوب حقوق صاحبان سرمایه که مبین طبقه بندی مجدد حساب های تشکیل دهنده حقوق صاحبان سرمایه است از قبیل افزایش سرمابه از محل اندوخته ها و تخصیص اندوخته از محل سود انباشته، درزمره معاملات غیرنقدی مستلزم افشا تلقی نمی شود.(بند16)

-زمانی که تعدیلات سنواتی متضمن جریان وجه نقد در دوره جاری نباشد، درصورت جریان وجوه نقد دوره جاری انعکاس نمی یابد بلکه حسب مورد ارقام مقایسه ای صورت جریان وجوه نقد و یادداشت های توضیحی مربوط اصلاح می شود.(بند72)

استاندارد شماره 3:درآمد عملیاتی

درآمد عملیاتی عبارت است از درآمدی که از فعالیت های اصلی و مستمر واحدتجاری حاصل شده وبا عنوان های مختلفی از قبیل:

-فروش، حق الزحمه، سودسهام، سود تضمین شده و حق امتیاز مورد اشاره قرار میگیرد.(بند1)

-سودسهام حاصل از سرمایه گذاری هایی که به ارزش ویژه به حساب گرفته می شوند، درآمد عملیاتی محسوب نمی شوند.(بند7 قسمت الف)

-قراردادهای اجاره در صورتی که جزء فعالیت های اصلی و مستمر شرکت باشند، درآمد عملیاتی محسوب می شوند.(بند7 قسمت ج)

-ردآمد عملیاتی باید به ارزش منصفانه مابه ازای دریافتی با احتساب تخفیفات تجاری و نقدی اندازه گیری شود.(بند11)

-درصورت موکول شدن جریان ورودی نقدی وجه نقد به آینده، مبلغ اضافه بربهای فروش نقدی کالا یا خدمات دریافت شده جزء درآمد تامین مالی می باشد و نه درآمد عملیاتی.(بند12)

-هرگاه کالاها یا خدمات درقبال کالاها یا خدمات دیگری که از لحاظ ماهیت و ارزش مشابه باشند، مبادله گردد این مبادله به عنوان معامله ای درآمدزا تلقی نمی شود.(بند18)

-هرگاه قیمت فروش محصول شامل یک مبلغ قابل تفکیک جداگانه درارتباط با خدمات بعدی باشد،این مبلغ به دوره های آتی منتقل می شود و به عنوان درآمد عملیاتی طی دوره اجرای خدمات، مورد شناخت قرار می گردد و بالعکس.(بند14)

-درصورت تحقق کلیه شرایط زیر درآمد عملیاتی حاصل از فروش کالا، باید شناسایی شود؛

الف)واحد تجاری کخاطرات و مزایای عمده مالکیت کالای مورد معامله را به خریدار منتقل کرده باشد.

ب)واحد تجاری هیچ دخالت مدیریتی مستمر درحدی که معمولاً بامالکیت همراه است یا کنترل موثری نسبت به کالای فروش رفته اعمال نکند.

ج)مبلغ درآمد عملیاتی را بتوان به گونه ای اتکا پذیر اندازه کیری کرد.

د)جریان منافع اقتصادی مرتبط با معامله فروش به درون واحدتجاری متحمل باشد.

ه)مخارجی راکه در ارتباط با کالای فروش رفته تحمل شده یا خواهد شد بتوان به گونه ای اتکا پذیر اندازه گیری کرد.(بند15)

-زمانی که خریدار حق فسخ معامله رابر اساس مفاد قرارداد داشته باشد و واحد تجاری در مورد احتمال برگشت کالای فروش رفته مطمعن نباشد، معامله فروش تلقی نشده ودرآمدی بابت آن شناسایی نمی شود.(بند17 قسمتد)

-چنانچه واحد تجاری تنها بخش کم اهمیتی از مخاطرات مالکیت رابرای خود نگه دارد، معامله موردنظر فروش تلقی، ودرآمد عملیاتی شناسایی می شود.

برای مثال فروشنده ممکن است تنها به خاطر تضمین قابلیت وصول مطالبات، مالکیت قانونی کالا را برای خود حفظ کند، درچنین حالتی، اگر واحد تجاری مخاطرات و مزایای عمده مالکیت را منتقل کرده باشد، این معامله فروش تلقی و درآمد عملیاتی آن نیز شناسایی می گردد.(بند13)

-هرگاه ارائه خدمات متضمن انجام تعداد نامشخصی ازعملیات طی یک دوره زمانی معین باشد؛ درآمد عملیاتی به روش خط مستقیم طی همان دوره شناسایی می شود مگر اینکه روش دیگری مناسب تر باشد.(بند25)

-هرگاه ماحصل بک معامله را نتوان به گونه ای اتکاپذیر برآورد کرد و بازیافت مخارج تحمل شده:

الف)متحمل باشد آنگاه: درآمد عملیاتی= مخارج تحمل شده قابل بازیافت.(بند27)

ب)متحمل نباشد آنگاه: درآمد عملیاتی شناسایی نمی شود.(بند23)

-بهای تمام  شده سرمایه گذاری تنها هنگامی بابت سودسهام دریافتی یا دریافتنی کاهش داده می شود که سودسهام مزبور مازاد برسهم شرکت سرمایه گذار از سودهای مصوب شرکت سرمایه پذیرش پس از تحصیل سرمایع گذاری باشد.(بند81)

-فروش همراه با تعویق در تحویل وقتی شناسایی می شود که:

الف)تحویل کالا به خریدار متحمل باشد.

ب)در زمان شناخت درآمد کالا موجود، قابل تشخیص و آماده تحویل به خریدار باشد.(بند1 قسمت الف)

-درآمد عبارت است از افزایش در حقوق صاحبان سرمایه به جز مواردی که به آورده صاحبان سرمایه مربوط می شود.(بند1)

-استفاده دیگران از دارایی های واحد تجاری منجرله تحصیل درآمدهای عملیاتی زیر می شود:

الف)سود تضمین شده: مبالغی که بابت استفاده از وجوه نقد یا معادل وجه نقد واحد تجاری مطالبه می شود

ب)درآمد حق امتیاز: مبالغی که بابت استفاده از دارایی های غیرجاری واحد تجاری مطالبه می شود

ج)سودسهام: مبالغی از سود توزیع شده واحد سرمایه پذیر که متناسب با سهم الشرکه واحد تجاری عاید آن می شود.(بند6)

-سودسهام حاصل از سرمایه گذاری هایی که به ارزش ویژه به حساب گرفته می شوند؛ درآمد عملیاتی محسوب نمی شوند.(بند7، قسمت الف)

-قرارداهای اجاره در صورتی که جز فعالیت های اصلی شرکت باشند، درآمد عملیاتی محسوب می شوند(بند7، قسمت ج)

-درصورتی که طبق قرارداد منعقد شده یا طبق ضوابط فروشنده جریان نقدی به آینده موکول شود، درآمد عملیاتی به میزان بهای فروش نقدی شناسایی می شود.(بند12)

-اگر کالاها یا خدمات با کالاها یا خدمات مشابه ازنظر ماهیت و ارزش، مبادله گردد، معامله درآمدزا تلقی نمی شود در غیر این صورت درآمد عملیاتی بع ارزش منصفانه کالاها یا خدمات دریافتی پس از تعدیل بابت سرک نقدی اندازه گیری می شود.(بند13)

-هرکاه قیمت فروش محصول، شامل یک مبلغ قابل تفکیک جداگانه در ارتباط با خدمات بعدی باشد، این مبلغ به دوره های بعدی منتقل می گردد و به عنوان درآمد عملیاتی طی دوره اجرای خدمات، مورد شناخت قرار می گیرد و بالعکس.(بند14)

-هرکاه نتوان هزینه ها رابه گونه ای اتکاپذیر اندازه گیری کرد، درآمد عملیاتی را نمی توان شناسایی کرد در چنین حالتی؛ هرگونه مابه ازای دریافتی به عنوان بدهی شناسایی می شود.(بند22)

-ماحصل معامله زمل=انی به گونه ای اتکاپذیر قابل برآورد است که همه شرایط زیر احزارشده باشد:

الف)جریان منافع اقتصادی مرتبط با معامله به درون واحد تجاری متحمل باشد.

ب)مبلغ درآمد عملیاتی را بتوان به گونه ای اتکاپذیر اندازه گیری کرد.(بند21)

استاندارد شماره 4: بدهی های احتمالی و دارایی های احتمالی

-ذخیره:نوعی بدهی است که زمان تسویه و با تعیین مبلغ آن همرا با ابهام نسبتاً قابل توجه است.

-ذخایر به عنوان بدهی شناسایی می شوند زیرا تعهدات فعلی است و ضرورت خروج منافع اقتصادی برای تسویه این تعهدات متحمل است.(بند12)

-بدهی های احتمالی به عنوان بدهی شناسایی نمی شود، زیرا:

1)تعهدات احتمالی است و وجود تعهد فعلی واحد تجاری که منجر به خروج منافع اقتصادی می شود، باید تایید گردد.

2)تعهدات فعلی است که معیارهای شناخت بدهی را ندارند، زیرا خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد، متحمل نیست یا براورد اتکاپذیر مبلغ تعهد امکان پذیر نمی باشد.

-ذخیره باید درصورت احراز معیارهای زیر شناسایی شود:(بند11)

الف)واحد تجاری تعهدی فعلی قانونی یا عرفی دارد که در نتیجه رویدادی در گذشته ایجاد شده است

ب)خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد متحمل باشد

ج)مبلغ تعهد به گونه ای اتکاپذیر قابل برآورد باشد

-رویداد گذشته ای که منجر به تعهد فعلی شود، رویداد تعهدآور نامیده می شود.(بند14)

-برای اینکه رویدادی تعهدآور تلقی شود؛ لازم است واحدهای تجاری راه کار عملی جز تسویه تعهد ایجاد شده ناشی ازاین رویداد نداشته باشد، این وضعیت تنها در موارد زیر واقع می شود:

الف)الزام قانونی برای تسویه تعهد وجود داشته باشد

ب)تعهد عرفی وجود داشته باشد(بند14)

 -برای مخارجی که در آینده جهت انجام فعالیت های آتی تحمل می شود، ذخیره ای شناسایی نمی شود.

-واحدهای تجاری ممکن است به دلیل ضرورت های تجاری یا الزامات قانونی، مایل یا ملزم باشد تا مخارجی را برای انجام فعالیت به روش خاص درآینده تحمل کند. برای مثال؛نصب فیلتر های تصفیه دریک کارخانه سیمان ازآنجا که واحد تجاری می تواند از طریق اقدامات آتی مثل تغییر روش عملیات از مخارج آتی اجتناب کند، بنابراین تعهد فعلی برای آن مخارج ندارد و ذخیره ه ای نیز شناسایی نمی کند.(بند16)

-خروج منافع اقتصادی درصورتی محتمل تلقی می شود که، احتمال وقوع رویداد بیش از عدم وقوع آن باشد.(بند21)

-واحد تجاری نباید بدهی احتمالی را شناسایی کند.

-بدهی احتمالی افشاء میشود، مگر اینکه امکان خروج منافع اقتصادی بعید باشد.

-چناچنه واحد تجاری مشترکاً و متضمناً درقبال یک تعهد، مسئولیت داشته باشد، آن بخض از تعهد که انتظار میرود توسط سایر اشخاص ایفا شود، به عنوان بدهی احتمالی محسوب می شود.(بند26)

-بدهی های احتمالی به طور مداوم ارزیابی می شوند تا تعیین گردد که آیا خروج منافع اقتصادی محتمل شده است یا خیر.

-واحدهای تجاری نباید دارایی احتمالی را شناسایی کنند، زیرا ممکن است منجر به شناخت درآمدی شود که هرگز تحقق نیابد.(بندهای 28و32)

-دارایی احتمالی زمانی افشاء می شود که ورود منافع اقتصادی محتمل باشد.(بند11)

-هنگامی که اثر ارزش زمانی پول مهم است، مبلغ ذخیره باید معادل ارزش فعلی مخارج مورد انتظار لازم برای تسویه تعهد باشد.

-اگر شواهد عینی کافی وجود داشته باشد که رویدادهای آتی مؤثر برمبلغ مورد نیاز برای تسویه تعهد، رخ خواهد داد؛ رویدادها باید در تعیین مبلغ ذخیره در نظر گرفته شوند.(بند41)

-سودناشی از واگذاری مورد انتظار دارایی ها ، نباید در اندازه گیری ذخیره در نظر گرفته شود.

-چنانچه انتظار رود تمام یا بخشی ار مخارج مورد نیاز برای تسویه ذخیره توسط شخص دیگری جبران شود، مبلغ تنها زمانی به عنوان یک دارایی جداگانه شناسایی می شود که جبران آن پس از تسویه تعهد توسط واحد تجاری تقریباً قطعی باشد.

-در مواردی که برای تعیین مبلغ ذخیره از تنزیل استفاده می شود، مبلغ دفتری ذخیره درهر دوره با گذشت زمان افزایش می یابد، این افزایش به عنوان هزینه مالی شناسایی و ثبت می شود.

-در صورتی که واحد تجاری قرارداد زیانبار داشته باشد، تعهد فعلی مربوط به زیان قرارداد باید به عنوان ذخیره شناسایی شود.

-هرگاه رویدادهایی موجب زیانبار شدن قرارداد شود، یک بدهی وجود دارد که شناسایی می شود.

-قرارداد زیانبار قراردادی است که مخارج غیرقابل اجتناب برای ایفای تعهدات ناشی از قرارداد بیش از منافع اقتصادی مورد انتظار آن قرارداد باشد.مخارج غیرقابل اجتناب قرارداد عبارت است از حداقل خالص مخارج خروج از قرارداد؛ یعنی اقل زیان ناشی از اجرای قرارداد و مخارج جبران حسارت ناشی از ترک قرارداد.

-قبل از ایجاد ذحیره برای یک قرارداد زیانبار، واحد تجاری زیان کاهش ارزش دارایی های اختصاص یافته به آن قرارداد را شناسایی می کند.(بند64)

-موارد زیر نمونه هایی از رویدادهایی است، که می تواند مشمول تعریف تجدید ساختار باشد:

الف)فروش یا توقف یک فعالیت تجاری

ب)بستن مکان فعالیت تجاری در یک کشور یا منطقه یا تغییر مکان فعالیت های تجاری از یک کشور یا منطقه به کشور با منطقه دیگر

ج)تغییر ساختار مدیریت، برای نمونه حذف یک لایه از مدیریت

چ)تجدید سازمان اساسی که اثر مهمی برماهیت و محور عملیات واحد تجاری دارد(بند60)

-ذخیره تجدید ساختار باید تنها شامل مخارج مستقیم ناشی از تجدید ساختار باشد.این موضوع به این معنی است که آن مخارجی که هم برای تجدید ساختار ضروری است و هم به فعالیت های جاری واحد تجاری مربوط نباشد.

استاندارد شماره 5 :رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه

رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه، رویداد های مطلوب ونامطلوبی هستند که بین تاریخ ترازنامه و تاریخ تایید صورت های مالی رخ می دهند.

-دراغلب موارد، واحدهای تجاری ملزم هستند صورت های مالی خود را بعد از انتشار، به تصویب مجمع عمومی یا سایر ارکان صلاحیت دار برسانند. درچنین مواردی، تاریخ تایید صورت های مالی؛ تاریخ تایید برای انتشار اولیه است نه تاریخی که درآن صورت های مالی توسط ارکان یادشده تصویب شده است.(بند5)

-واحدهای تجاری بایئ به منظور انعکاس رویدادهای تعدیلی بعداز تاریخ ترازنامه، مبالغ شناسایی شده درصورت های مالی خود را تعدیل کنند.(بند6)

-ورشکستگی یک مشتری که بعد از تاریخ ترازنامه رخ می دهد، یک رویداد تعدیلی است.(بند7)

-تصویب سودسهام توسط مجمع عمومی شرکت های فرعی و وابسته ، برای دوره یا دوره های قبل از تاریخ ترازنامه شرکت اصلی یا همزمان با آن، یک رویداد تعدیلی است.(بند7)

-واحدهای تجاری نباید به منظور انعکاس رویدادهای غیر تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه، مبالغ شناسایی شده در صورت های مالی خود را تعدیل کنند.(بند8)

-واحدهای تجاری نباید سودسهام مصوب بعد از تاریخ ترازنامه یا سودسهام پیشنهادی را به عنوان بدهی در تاریخ ترازنامه شناسایی کنند.(بند12)

-چنانچه بعداز تاریخ ترازنامه، انحلال واخد تجاری یا توقف فعالیت های آن توسط ارکان صلاحیت دار اعلام شود، یا اینکه واحد تجاری عملا ناگریز به انجام این امر گردد، صورت های مالی نباید برمبنای تداوم فعالیت تهیه شود.(بند12)

-واحدهای تجاری باید تاریخ تایید صورت های مالی و اسامی تاییدکنندگان آن را افشاء کنند.(بند14)

-واحدهای تجاری باید برای رویدادهای غیرتعدیلی ماهیت رویداد و برآوردی از اثر مالی آن، یا بیان اینکه انجام چنین برآوردی امکان پذیر نیست را بایستی افشا کنند.(بند18)

-موارد عمده ترکیب تجاری بعد از تاریخ ترازنامه یک رویداد غیرتعدیلی است.(بند18)

-اعلام یا شروع اجرای تجدید ساختار عمده یک رویداد غیرتعدیلی می باشد.(بند18)